Επιχειρηματίας γίνεσαι
Ο επιχειρηματίας γεννιέται ή γίνεται;
To BusinessWeek.com συγκέντρωσε πρόσφατα τις γνώμες ενός αντιπροσωπευτικού δείγματος ειδημόνων για το εάν οι επιχειρηματίες γεννιούνται, ή γίνονται.
Άραγε, το να γίνει κανείς επιχειρηματίας είναι, απλά, θέμα έμφυτου ταλέντου; Ή, μήπως, η “σπίθα” της επιχειρηματικότητας μπορεί με κάποιο τρόπο να ανάψει; Είναι ξεκάθαρο, ότι, χαρακτηριστικά γνωρίσματα όπως, το να είναι κανείς ριψοκίνδυνος και αποφασιστικός – ιδιότητες, συνηθισμένες σε πολλούς επιχειρηματίες – αποτελούν μέρος του DNA ενός ατόμου. Παρόλα αυτά, ο μετασχηματισμός της έμπνευσης σε επιχειρηματική ιδέα και η μετατροπή της επιχειρηματικής ιδέας σε πραγματική επιχειρηματική δράση είναι δύο διαφορετικά θέματα. Είναι δυνατό, χαρακτηριστικά που συχνά σχετίζονται με το προφίλ του επιχειρηματία – δυναμισμός, αυτοπεποίθηση, διορατικότητα – να είναι επίκτητα; Είναι δυνατό να διδαχθούν;
Καθώς ολοένα και περισσότεροι αποφεύγουν το “υπαλληλίκι”, προκειμένου να ξεκινήσουν τη δική τους επιχειρηματική προσπάθεια και, μάλιστα, σε ηλικίες νεαρότερες παρά ποτέ, το BusinessWeek.com έθεσε, πρόσφατα, το ερώτημα σε ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα επιχειρηματιών και ακαδημαϊκών: Ο επιχειρηματίας γεννιέται ή γίνεται;
Ο Frank Moss, διευθυντής της Media Lab (Εργαστήρι ΜΜΕ) στο Massachusetts Institute of Technology και πρώην Διευθύνων Σύμβουλος της Tivoli Systems και συν-ιδρυτής των Stellar Computer και Infinity Pharmaceuticals:
Θα έλεγα ότι, το επιχειρηματικό γονίδιο βρίσκεται στο DNA όλων μας. Αιώνες πριν την ανάπτυξη των πρώτων μεγάλων επιχειρήσεων – πριν χίλια περίπου χρόνια – ήμασταν όλοι επιχειρηματίες: γεωργοί, τεχνίτες, μάστορες, συγγραφείς, γιατροί, κλ.π.
Πιστεύω ότι, όλοι μας είμαστε γεννημένοι με την ικανότητα να είμαστε επιχειρηματίες, ωστόσο, θα πρέπει να λησμονήσουμε τη συντηρητική συμπεριφορά που έγινε μέρος της κουλτούρας στον ανεπτυγμένο κόσμο τα τελευταία 500 χρόνια. Καθώς, οι τεχνολογίες πληροφορίας και επικοινωνιών καταργούν τα γεωγραφικά σύνορα, θα γίνουμε μάρτυρες ενός πλήρους κύκλου, αφού δισεκατομμύρια ανθρώπων θα αποκτήσουν δυνατότητα έκφρασης των επιχειρηματικών τους γονιδίων.
Ο Mark Veeder, συν-ιδρυτής και διευθυντής δημιουργικού της Event Quest στο New York City και συνιδιοκτήτης – δημιουργός της River Market στο Barryville, της Νέας Υόρκης:
Θεωρώ ότι, οι επιχειρηματίες, σίγουρα, γεννιούνται. Ακόμη και παρά το γεγονός ότι, “η δημιουργία ενός επιχειρηματία” είναι μια μεγάλη …επιχειρηματική δραστηριότητα στις Η.Π.Α., πιστεύω ότι, όλα αυτά τα προγράμματα στοχεύουν στη συστηματοποίηση του μυαλού του επιχειρηματία, κάτι που, εγώ, θεωρώ αδύνατο. Αίσθησή μου είναι ότι οι επιχειρηματίες αποτελούν ένα σπάνιο μίγμα, την τέλεια “καταιγίδα” δημιουργικότητας, ταλέντου, αυτοπεποίθησης, προσωπικότητας, δυναμισμού, διαίσθησης και ενεργητικότητας.
Κατέχουν υψηλό EQ (emotional quotient – συναισθηματικός δείκτης), ενώ το IQ τους δεν είναι τόσο σημαντικό ζήτημα – γι΄ αυτούς, η επιχειρηματικότητα είναι τρόπος ζωής, είναι κάτι ενσωματωμένο στη φύση τους, σαν ένστικτο, δεν είναι κάτι που μπορείς να το “ανάβεις” ή το “σβήνεις” πατώντας ένα κουμπί. Κάποιες φορές είναι ευλογία και κάποιες άλλες, κατάρα. Ενώ αρκετοί άνθρωποι είναι ονειροπόλοι, τα αληθινά όνειρα του επιχειρηματία μετατρέπονται σε πραγματικότητες, γιατί, ο αληθινός επιχειρηματίας είναι πάντοτε δημιουργικός, σκέφτεται διαρκώς ιδέες, αξιολογεί νοερά τις αμέτρητες πιθανότητες και συνεπαίρνεται από το “νέο” και το “επόμενο”.
Ο Steve Hindy, συν-ιδρυτής της Brooklyn Brewery και ένας εκ των διευθυντών του Beer School: Bottling Success at the Brooklyn Brewery:
Πιστεύω πως, όλοι μας γεννιόμαστε με μια σπίθα επιχειρηματικότητας, μια εξώθηση να δημιουργήσουμε κάτι, ένα προϊόν, ή, μια υπηρεσία, κάτι, που θα μας κάνει να νιώσουμε ολοκληρωμένοι, που θα βελτιώσει την οικονομική μας κατάσταση, αλλά και την ίδια την ποιότητα της ζωής μας. Κάποιοι από εμάς καταφέρνουμε να μετατρέψουμε αυτή τη σπίθα σε φωτιά και να “χτίσουμε” μια επιχειρηματική δραστηριότητα. Είναι ιδιαίτερα ικανοποιητικό να δημιουργείς μια επιχείρηση και να την βλέπεις να γίνεται μέρος του κόσμου γύρω σου. Με τις εκδηλώσεις για την επιχειρηματικότητα, την αφήγηση των ιστοριών των δυσκολιών που αντιμετώπισαν οι επιχειρηματίες μέχρι να φτάσουν στις επιτυχίες τους και με τη μελέτη των θριάμβων τους, αλλά και των καταστροφών τις οποίες υπέστησαν, οι Σχολές Διοίκησης Επιχειρήσεων μπορούν, αναμφίβολα, να “αναθρέψουν” περισσότερους επιχειρηματίες.
Ο Trish Karter, Πρόεδρος και ιδρυτής της Dancing Deer Bakery στη Βοστόνη:
Δεν μπορώ να απαντήσω στο ερώτημα “γεννιέμαι ή γίνομαι επιχειρηματίας”. Ωστόσο, εάν το υπόβαθρο και οι αντιλήψεις ενός ατόμου δεν το κάνουν να αισθάνεται άνετα με τον κίνδυνο, ανθεκτικό για την αντιμετώπιση απίστευτα αντίξοων καταστάσεων, αδικαιολόγητα αισιόδοξο για το μέλλον και τέτοιο, που να δημιουργεί, ενστικτωδώς, καθημερινά κάτι παραπάνω, τότε, το πιο πιθανό είναι πως το άτομο αυτό δεν θα συμπεριληφθεί, ποτέ, στη λίστα επιτυχημένων επιχειρηματιών. Δεν πιστεύω πως, ένας επιχειρηματίας πρέπει, απαραίτητα, να σκέπτεται καινοτομικά, ωστόσο, συχνά, οι επιτυχημένοι “κουβαλούν” εκείνα τα ενδιαφέροντα “μυαλά”, με τα οποία βλέπουν τον κόσμο από διαφορετική σκοπιά κι εκεί είναι, ίσως, που στην όλη συζήτηση εισέρχεται και το ζήτημα “γονίδιο”.
Ο Neal Thornberry, Διευθυντής Σώματος Καθηγητών του τμήματος Εκπαίδευσης Στελεχών Babson στο Babson College και συγγραφέας του Lead Like an Entrepreneur:
Η απάντηση είναι και ναι και όχι. Ξέρουμε πως μπορούμε να διδάξουμε στον κόσμο τα συστατικά στοιχεία της επιχειρηματικής νοοτροπίας και των απαραίτητων δεξιοτήτων, ωστόσο, για το ένα πράγμα είναι αναγκαία η ύπαρξη κινήτρου, ενώ στο άλλο εμπλέκεται και η προσωπική αντίληψη. Είναι σαφές ότι, μπορούμε να διδάξουμε στον κόσμο το πως να αναγνωρίζει νέες επιχειρηματικές ευκαιρίες και το πώς να καταλαβαίνει τη διαφορά μιας καλής ιδέας από μια καλή ευκαιρία.
Στην πραγματικότητα, αυτό που, κυρίως, κάνουμε στο Babson είναι να διδάσκουμε τους φοιτητές πώς να σκέπτονται και να ενεργούν σαν επιχειρηματίες. Τους διδάσκουμε πώς να χρηματοδοτούν τις ιδέες τους, πώς να αποκτούν πρόσβαση στην αγοραστική ζήτηση, πώς να κλιμακώνουν την επιχειρηματική τους δραστηριότητα, πως να μετριάζουν τον κίνδυνο, κλπ. Ωστόσο, το πάθος που πρέπει να έχει ένας επιχειρηματίας ώστε να μεταμορφώσει την ιδέα του σε μια μορφή βιώσιμης νέας επιχείρησης είναι κάτι που δύσκολα διδάσκεται. Και το πάθος, στο οποίο αναφερόμαστε αφορά ακριβώς, στην ιδέα αυτή.
Είτε θα πρέπει να είναι κανείς ερωτευμένος με την ιδέα, είτε θα πρέπει να μάθει να την αγαπά, εφόσον είναι διατεθειμένος, με εγκαρτέρηση, να την υλοποιήσει. Υπήρξαν στις τάξεις μας αρκετοί άνθρωποι, οι οποίοι, ενώ δεν είχαν επιδείξει στο παρελθόν κανέναν επιχειρηματικό προσανατολισμό, μαθαίνοντας για την επιχειρηματικότητα, έδειξαν να δέχονται πραγματική “επιφοίτηση”.
Η άλλη, λιγότερο διδάξιμη πλευρά της επιχειρηματικότητας είναι η πίστη στην ικανότητα μεταμόρφωσης της ιδέας σε επιχειρηματική δραστηριότητα. Συχνά συναντούμε ανθρώπους με μια καλή ιδέα, οι οποίοι, όμως, δεν έχουν την απαραίτητη εμπιστοσύνη στον εαυτό τους. Η εκπαίδευση μπορεί να βοηθήσει ιδιαίτερα στο σημείο αυτό, αλλά είναι εξίσου σημαντικό, ο επίδοξος επιχειρηματίας να περιβάλλεται από έναν κύκλο ατόμων με την ίδια λαχτάρα για την ιδέα του.
Perman: αρθρογράφος του BusinessWeek.com στη Ν. Υόρκη