Στην Οικονομία των Δικτύων
“Οι άνθρωποι δεν θα μπορέσουν ποτέ να μάθουν τους νόμους του πολέμου, πολύ περισσότερο να τους εφαρμόσουν” Σουν Τζου
O Κρατισμός είναι η νέα Τουρκοκρατία
Αν η τουρκοκρατία εμπόδισε την Ελλάδα να ακολουθήσει την μεγάλη βιομηχανική ανατροπή του 18ου αιώνα και να μπει στην τότε νέα εποχή της οικονομικής νεωτερικότητας, σήμερα, για την όποια αδυναμία της να ακολουθήσει την νέα τεχνολογική επανάσταση δεν υπάρχει δικαιολογία και τα αυριανά θύματα αυτής της αδυναμίας δεν θα μπορούν να επικαλούνται καμμία τουρκοκρατία. Αντιθέτως, θα κάνουν λόγο για κρατισμό, αγκυλώσεις του κοινωνικού ιστού και ηθελημένες ανεπάρκειες στην παιδεία. Όμως, η πρόκληση του μέλλοντος είναι εδώ και από εμάς εξαρτάται η ανταπόκριση σε αυτήν –τόσο ατομικά όσο και συλλογικά. Η Ιστορία τρέχει…
Πόσοι Έλληνες γνωρίζουν ποια είναι η κεφαλαιοποίηση τριών γιγάντων της ψηφιακής οικονομίας και της νέας εποχής που αυτή έχει ήδη δρομολογήσει; Η απάντηση από μόνη της λέει πολλά. Η Apple, η Samsung και η Nokia πλησίασαν τα 810 δισεκατομμύρια ευρώ –ήτοι 3,5 φορές το ελληνικό Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ) και 2,5 φορές το ελληνικό δημόσιο χρέος. Ακόμα, οι δύο πρώτες από τις εταιρείες αυτές το 2014 είχαν καθαρά κέρδη που αντιστοιχούσαν στο 90% του ελληνικού ετήσιου προϋπολογισμού, δηλαδή έφθαναν στα 49 δισεκατομμύρια ευρώ. Η μία από τις εταιρείες αυτές είναι αμερικανική, η άλλη νοτιοκορεατική και η τρίτη φινλανδική. Κάθε εταιρεία αντιπροσωπεύει μία ήπειρο –Αμερική, Ασία, Ευρώπη– και συμβαίνει επίσης να προέρχεται από μία χώρα που βρίσκεται στις πρώτες θέσεις της παγκόσμιας εκπαιδεύσεως.
Τυχαίο αυτό; Όχι, καθόλου. Στην υπό εκκόλαψη εποχή της ψηφιακής οικονομίας, τα εκπαιδευτικά συστήματα, οι δαπάνες για έρευνα και ανάπτυξη και η ταχύτητα στην παραγωγή, στις λήψεις αποφάσεων και στην δικτυωμένη διάθεση αγαθών και υπηρεσιών είναι οι βασικότεροι συντελεστές δημιουργίας υλικού και κοινωνικού πλούτου. Είτε αυτό αρέσει είτε όχι, η έκρηξη των δικτύων πολυμέσων και η ψηφιοποίησή τους είναι το μείζον φαινόμενο του 21ου αιώνα. Πρόκειται δε για ένα φαινόμενο που κάνει τα πρώτα του βήματα και του οποίου η συνέχεια είναι δύσκολα προβλέψιμη στο επίπεδο του απλού πολίτη. Εισερχόμεθα σε έναν καινούργιο «χρόνο-χώρο», σε έναν «κυβερνοκόσμο», όπου η διάρκεια και η απόσταση συρρικνώνονται με την θεμελιακή μεταβολή των πολιτικών, οικονομικών και βιομηχανικών κανόνων που απορρέουν.
Οι επιπτώσεις της ψηφιακής κοινωνίας στην οικονομία αναγνωρίζονται πλέον από όλους. Οι επιπτώσεις δε αυτές δεν αντικαθιστούν την περίφημη βιομηχανική κοινωνία, αλλά αποτελούν μιαν άλλη εκδοχή της. Η ψηφιοποίηση αποτελεί μία μορφή λιπαντή της μηχανής των βιομηχανικών κοινωνιών, η οποία είναι πολύ ταλαιπωρημένη και αδυνατεί να δημιουργήσει ανάπτυξη και θέσεις εργασίας. Έρχεται έτσι η ψηφιακή κοινωνία και λιπαίνει την οικονομία, προσφέροντας υψηλή κινητικότητα σε ανθρώπους, ιδέες, αγαθά και κεφάλαια. Υπό αυτή την έννοια, το Διαδίκτυο είναι νέα τεχνολογία, αλλά ολοκληρωμένο σύστημα κατανομής πόρων. Είναι ένα πληροφοριακό οικοσύστημα το οποίο συνθέτουν ποικίλα αλληλεξαρτώμενα στοιχεία –δίκτυα, μόντεμ, πάροχοι προσβάσεως, υπολογιστές, λογισμικά…
Στις νέες αυτές συνθήκες, η είσοδος στον κυβερνοκόσμο θέτει υπό αναθεώρηση τους κανόνες της οικονομίας και φέρνει στο προσκήνιο τρεις νέες παραμέτρους της διεθνούς ανταγωνιστικότητος: την ταχύτητα, την ευφυΐα και την προσαρμοστικότητα. Τα έθνη και οι επιχειρήσεις που καταφέρνουν να κατακτήσουν και να κρατήσουν ορισμένους τομείς του κυβερνοκόσμου κερδίζουν το αποκαλούμενο «πριμ της πρωτιάς», το οποίο έχει μεγάλη οικονομική σημασία. Διότι, όπως προκύπτει από την κεκτημένη εμπειρία, το κόστος της εκθρονίσεως του πρώτου από μιαν αγορά είναι πολύ υψηλό για τον δεύτερο και επαχθέστατο στην συνέχεια. Πρόκειται για το φαινόμενο «lock in effect», που σημαίνει ότι οι πρώτοι στις αγορές «κλειδώνουν» θέσεις οι οποίες πολύ δύσκολα «ξεκλειδώνονται». Άρα, αυτοί που φθάνουν καθυστερημένοι «τιμωρούνται» κατά κανόνα με κόστος που ποτέ δεν κατέβαλε ο πρώτος.
Αυτός είναι σήμερα και ο λόγος που οι περισσότερες αναπτυγμένες χώρες χρηματοδοτούν αφειδώς προγράμματα καινοτομίας, με στόχο να βοηθήσουν νέους επιχειρηματίες να εισέλθουν στον χώρο της αποκαλούμενης «άϋλης προστιθέμενης αξίας» –για την οποία ο αγώνας δρόμου στον κυβερνοκόσμο είναι σκληρός. Η είσοδος στον κόσμο αυτόν προϋποθέτει την ένταξη μίας χώρας, μίας επιχείρησης ή και μίας ομάδας ανθρώπων στην αποκαλούμενη «οικονομία των δικτύων», στους κόλπους της οποίας τα δίκτυα πρέπει να είναι συμβατά, συνδέσιμα και διασυνδεδεμένα.
Η συμμετοχή, όμως, στην «οικονομία των δικτύων» απαιτεί υψηλά επίπεδα παιδείας, και άρα γνώσεων, ευελιξία και ταχύτητα στις λήψεις αποφάσεων, ελευθερία στις κινήσεις, ιδιαίτερα τις επενδυτικές και περιβάλλον ευνοϊκό προς την δημιουργία και το επιχειρείν. Απαιτεί, δηλαδή, όλα αυτά που απουσιάζουν από την χώρα, στην οποία, αν και χρεοκοπημένο, το νέο-οθωμανικό κράτος είναι πάντα στις επάλξεις και …αντιστέκεται στο μέλλον. Άφεριμ! @Αθανασιος Χ. Παπανδροπουλος
Ο υπάλληλος δουλεύει. Ο Κάτοχος Επιχείρησης, εργάζεται κι αναδιαμορφώνει
Η μαγική ζωή αρχίζει εκεί που σταματά η βολεμένη καθημερινότητα.
Είναι γνωστή η φήμη που πλανάται είναι ότι στο MLM οι περισσότεροι άνθρωποι αποτυγχάνουν, μα αυτό συμβαινει με ότι κι αν ασχοληθούν οι άνθρωποι.
>Από τα 100 παιδιά που ξεκινούν από μικρή ηλικία να παίζουν ποδόσφαιρο σε κάποια ομάδα, πόσα καταλαμβάνουν εν τέλει μία θέση σε ομάδα της Super League; Σίγουρα λιγότερα από 2.
>Από τα 100 παιδιά που γράφονται στο Ωδείο στην πρώτη τάξη, πόσα εν τέλει παίρνουν πτυχίο στο όργανο αυτό; Σίγουρα λιγότερα από 2.
>Από τα 100 παιδιά που δίνουν εξετάσεις κάθε χρόνο στα ελληνικά πανεπιστήμια έχοντας ως πρώτη επιλογή την Ιατρική σχολή, πόσα καταφέρνουν τελικά να εισαχθούν σε αυτή; Σίγουρα λιγότερα από 9.
>Από τους 100 νέους δικηγόρους που εγγράφονται κάθε χρόνο στα μητρώα των δικηγορικών συλλόγων της χώρας, πόσοι καταφέρνουν τελικά να κρατηθούν στο επάγγελμα ύστερα από μερικά χρόνια ασκήσεώς του; Σίγουρα λιγότεροι από 10.
>Αλήθεια, γνωρίζετε πολλούς που έδωσαν εξετάσεις με τον ΑΣΕΠ για μία θέση στο Δημόσιο και πέτυχαν. Που βρίσκονται τώρα και πόσοι από αυτούς εργάζονται σε μια καλή θέση; Ελάχιστοι.
Από όλα τα παραπάνω, αβίαστα συνάγεται το συμπέρασμα ότι:
>Η συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών που παίζουν ποδόσφαιρο δεν θα παίξει στη Super League.
>Η πλειοψηφία των παιδιών που μαθαίνει κάποιο μουσικό όργανο, αποτυγχάνει να πάρει πτυχίο.
>Η πλειονότητα των υποψηφίων της Ιατρικής Σχολής αποτυγχάνει να εισέλθει στη σχολή αυτή.
>Οι περισσότεροι νέοι δικηγόροι αποτυγχάνουν να κρατηθούν στο επάγγελμα.
>Οι περισσότεροι από τους υποψηφίους του ΑΣΕΠ αποτυγχάνουν για μία θέση στο Δημόσιο.
Με άλλα λόγια, οι περισσότεροι άνθρωποι από μικρή ηλικία αποτυγχάνουν στις περισσότερες από τις δραστηριότητές τους και πάντοτε οι πιο παθιασμένοι, οι λιγότεροι είναι αυτοί που επιτυγχάνουν, είναι αυτοί που διαθέτουν την “Εσωτερική Φλόγα”
Γιατί να συμβαίνει το αντίθετο στο δικτυακό μάρκετινγκ; Γιατί στο δικτυακό μάρκετινγκ να πρέπει να πετυχαίνουν οι περισσότεροι; Γιατί το γεγονός ότι πετυχαίνουν και εκεί οι λιγότεροι, όπως συμβαίνει σε όλα τα επαγγέλματα, πρέπει να είναι απαγορευτικός λόγος να ασχοληθείς με αυτού του είδους την επιχείρηση – επένδυση. Αν εν τέλει κάποιοι κατηγορούν το δικτυακό μάρκετινγκ ότι πετυχαίνουν σε αυτό πολύ λίγοι, ας κατηγορήσουν και όλα τα υπόλοιπα επαγγέλματα, γιατί και σε αυτά, μόνο πολύ λίγοι πετυχαίνουν! οι ΑΡΙΣΤΟΙ, οι ΙΚΑΝΟΙ, οι ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ.
Όχι ο χρόνος δεν είναι χρήμα, αυτό το λένε οι φτωχοί για να δικαιολογήσουν την ανικανότητα και την τεμπελιά τους, ο χρόνος είναι πιο σημαντικός από το χρήμα. Μπορείς να βρεις παραπάνω λεφτά, αλλά δεν μπορείς να βρεις παραπάνω χρόνο. Η επιτυχία βρίσκεται στην αντίθετη κατεύθυνση της γνωστής ροής του χρόνου. Μόνο όσοι είναι αποφασισμένοι να κατακτήσουν την επιτυχία, τελικά την κατακτούν. Μόνο όσοι κάνουν πρωταθλητισμό λαμβάνουν μετάλλια. Μόνο όσοι εργάζονται έξυπνα με συνέχεια, επιμονή, πάθος, χρονισμό και πειθαρχία πετυχαίνουν. Κανένας άλλος.
«Οι χειρότεροι άνθρωποι για να εξυπηρετήσεις, είναι οι φτωχοί άνθρωποι. Δώσε τους κάτι δωρεάν και θα νομίζουν ότι είναι παγίδα. Πες τους ότι είναι μια μικρή επένδυση και θα σου πουν, ότι δεν βγάζουν πολλά. Πες τους να έρθουν σε κάτι μεγάλο και θα σου πουν, ότι δεν έχουν χρήματα. Πες τους να δοκιμάσουν καινούργια πράγματα και θα σου πουν, ότι δεν έχουν εμπειρία. Πες τους ότι είναι οικογενειακή επιχείρηση και θα σου πουν, ότι είναι δύσκολο να γίνει. Πες τους ότι είναι νέο μοντέλο επιχείρησης και θα σου πουν, είναι Δικτυακό Μάρκετινγκ. Πες τους να φτιάξουν ένα κατάστημα και θα σου πουν, δεν έχουν ελευθερία. Πες τους να ξεκινήσουν μια καινούργια επιχείρηση και θα σου πουν, δεν έχουν εξειδίκευση.
Όλοι αυτοί έχουν κάποια κοινά μεταξύ τους.
Λατρεύουν να ρωτάνε στο Google και να ακούνε τους φίλους τους που είναι τόσο απελπισμένοι όσο αυτοί. Σκέφτονται περισσότερο κι από έναν καθηγητή πανεπιστήμιου και κάνουν λιγότερα κι από έναν τυφλό άνθρωπο. Απλά ρωτήστε τους τι μπορούν να κάνουν και δεν θα είναι σε θέση να σας απαντήσουν.
Το συμπέρασμά μου: Αντί να χτυπά η καρδιά σας πιο γρήγορα, γιατί δεν μπορείτε απλά να δράσετε λίγο πιο γρήγορα; Αντί απλά να το σκέφτεστε, γιατί δεν κάνετε κάτι για αυτό;
Οι φτωχοί άνθρωποι αποτυγχάνουν εξαιτίας μια κοινής συμπεριφοράς. Σε ολόκληρη τη ζωή τους απλά ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ.» #JACK MA, FOUNDER OF ALIBABA
Είναι κάποια πράγματα που δεν είσαι υποχρεωμένος ή δεν έχεις τις γνώσεις για να ξέρεις πώς δουλεύουν. Το θέμα είναι ότι δουλεύουν. Ενώ κάποιοι μελετούν τις ρίζες, κάποιοι άλλοι απολαμβάνουν τον καρπό. Ενώ τα παιδιά παρατηρούν τα μυρμήγκια οι μεγάλοι τα πατάνε. Ξέρω ότι Θέλεις να Κάνεις πράγματα, διαβάζοντας με, αλλά … κάτι σε κρατάει εκεί που είσαι δεμένο χειροπόδαρα, έχεις σκεφτεί τι; Τι είναι αυτό που δεν σου επιτρέπει να είσαι πλούσιος αλλά σου επιτρέπει να είσαι υπάλληλος και να σέρνεσαι αντί να πετάς! Αυτές είναι ερωτήσεις σημαντικές που πρέπει να απαντήσεις κι όσο γρηγορότερα τις απαντήσεις τόσο γρηγορότερα θα βγεις από την φυλακή σου.
Η αποτυχία δεν είναι ένα μεμονωμένο, κατακλυσμιαίο κι αμετάκλητο γεγονός. Δεν αποτυγχάνεις μέσα σε μια νύχτα, όπως δεν επιτυγχάνεις αυτοστιγμή. Αντίθετα, η αποτυχία είναι κάποια σφάλματα κρίσεως που επαναλαμβάνονται κάθε μέρα και η επιτυχία είναι ορθές κρίσεις που επαναλαμβάνονται κάθε μέρα. Σε ολόκληρη την ζωή μας αυτό κάνουμε, γιατί οι περισσότεροι κάνουν διαφορετικά στο MLM και γιατί περιμένουν αυτοστιγμή να γίνουν πλούσιοι! Η αποτυχία όπως και η επιτυχία απαιτεί καθημερινές επαναλαμβανόμενες χρόνιες πράξεις, είτε προς την μία κατεύθυνση είτε προς την άλλη. Ποιος επιλέγει; Μόνον ο Αξιος.
@Ηω Αναγνώστου /επενδυτής υψηλού ρίσκου /κάτοχος επιχείρησης
