E-BUSINESS

Ολο και περισσότεροι στρέφοναι πλέον στα sites αγοραπωλησίας πολυτελών ειδών, μία αγορά, αξίας 19 δισ. δολαρίων. Aυτή είναι η νέα online ακμάζουσα βιομηχανία που απευθύνεται στους λάτρεις της πολυτέλειας.

Πριν από δύο χρόνια, στην ντουλάπα της Marie Green, στυλίστρια μόδας από το Σαν Ντιέγκο, γινόταν το αδιαχώρητο. Ξόδευε από 12.000 έως 20.000 δολάρια το χρόνο για να αγοράζει πανάκριβα επώνυμα ρούχα, τσάντες και παπούτσια, τα οποία δεν προλάβαινε να φορέσει. Ωσπου ανακάλυψε, το the RealReal, το online κατάστημα πώλησης πολυτελούς ρουχισμού και αξεσουάρ από δεύτερο χέρι.

“Μου άλλαξε κυριολεκτικά τη ζωή” λέει στο Blooomberg η Green, η οποία πούλησε προσωπικά είδη, αξίας 50.000 δολαρίων, στο συγκεκριμένο site, από το οποίο πλέον κάνει και τα περισσότερα ψώνια της. Πέρυσι αγόρασε μία συλλεκτική τσάντα Louis Vuitton για 1.495 δολάρια, τη στιγμή που η τιμή της στην αγορά είναι διπλάσια. Η ίδια λέει ότι έχει κατεβάσει το budget της στα 6.000 με 10.000 δολάρια για την αγορά ρουχισμού γνωστών σχεδιαστών.

Οι πωλήσεις πολυτελών ειδών από δεύτερο χέρι μέσω του ηλεκτρονικού εμπορίου έχουν εκτοξευτεί τα τελευταία χρόνια. Τα σχετικά sites, όπως το RealReal και το παριζιάνικο Vestiaire Collective, προσφέρουν τη δυνατότητα στους καταναλωτές, που έχουν μανία με τα ακριβά brands διάσημων σχεδιαστών, να ανακυκλώνουν τη γκαρνταρόμπα τους, αγοράζοντας τα αντικείμενα του πόθους πολύ φθηνότερα.

Η αξία της αγοράς πολυτελών ειδών από δεύτερο χέρι, στα οποία περιλαμβάνονται συσκευές, αξεσουάρ, ρολόγια και κοσμήματα, έχει φθάσει τα 19 δισεκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με την Claudia D’Arpizio, εταίρο στη Bain & Co. Τη μεγαλύτερη άνθηση γνωρίζουν τα δερμάτινα είδη και ο ρουχισμός, ύψους 4 δισ. δολ. στην εν λόγω αγορά, καθώς οι πωλήσεις τους καταγράφουν ταχύτερη αύξηση από εκείνη της συνολικής βιομηχανία πολυτελών ειδών.

“Κινούμαστε από μία εποχή κατοχής ειδών για μία ζωή σε μία άλλη, όπου απολαμβάνουμε τα προϊόντα, τα χρησιμοποιούμε και στη συνέχεια τα αφήνουμε”, τονίζει η Fanny Moizant, συνιδρύτρια του Vestiaire. Η ίδια εκτιμά ότι το 80% των Βρετανίδων έχει ρούχα στις ντουλάπες του, που δεν φοράει πλέον, αξίας 16 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Το RealReal, που ιδρύθηκε το 2011 στο Σαν Φρανσίσκο, είχε έσοδα 55 εκατομμυρίων δολαρίων το 2013 και προβλέπει ότι θα φθάσει τα 100 εκατομμύρια φέτος. Έχει μια εφαρμογή που ονομάζεται RealBook, η οποία απαριθμεί τις τιμές μεταπώλησης για περισσότερα από 500 brands και η οποία τροφοδοτείται από τα στοιχεία των ιστοσελίδων τους τις τρέχουσες τιμές πώλησης. Είναι ενδεικτικό ότι οι τιμές πώλησης για ορισμένα προϊόντα, όπως η τσάντα Kelly από δέρμα αλιγάτορα της Hermes, μπορεί να υπερβεί την τιμή λιανικής πώλησης στην περίπτωση που ανυπόμονοι αγοραστές την απαιτήσουν άμεσα.

Τα sites αυτού του είδους δημοσιεύoυν τιμές και λεπτομέρειες, κερδίζοντας προμήθεια για κάθε πώληση: Το Vestiaire παίρνει 25%, το RealReal ξεκινάει με 40% και κατεβαίνει στα 30% όταν τα προϊόντα, που πουλάει κάποιος, φθάνουν τα 7.500 δολάρια.

Σύμφωνα με το Bloomberg, αυτό που ξεχωρίζει τους συγκεκριμένους ιστότοπους από το EBay είναι ότι εξετάζουν την αυθεντικότητα των προϊόντων. Το RealReal έχει μία ομάδα ειδικών σε πολυτελή είδη, που τα εξετάζουν και εγγυώνται τη γνησιότητά τους πριν τα διαθέσουν προς πώληση.

Η αγορά μεταχειρισμένων ειδών έχει επίσης θετικό αντίκτυπο στους παρασκευαστές πολυτελών ειδών, όπως επισημαίνει η D’Arpizio, καθώς βοηθάει τους πλούσιους να νιώθουν λιγότερες ενοχές για τη σπατάλη χιλιάδων δολαρίων σε κάτι που θα ξεχαστεί στη ντουλάπα τους. Παράλληλα, δίνει ώθηση στα πολυτελή brands, ακόμη κι αν επηρεάζει τις πωλήσεις στα outlets και στα εκπτωτικά καταστήματα.

“Η αγορά και πώληση πολυτελών ειδών από δεύτερο χέρι ήταν ταμπού πριν από μία δεκαετία”, λέει ο Yann Le Floc’h, πρώην τραπεζίτης στη Exane BNP Paribas και νυν συνιδρυτής του online μεταχειρισμένων ειδών InstantLuxe, στο Παρίσι, το 2009. “Σήμερα, θεωρείται έξυπνη κίνηση” .

Το συγκεκριμένο site μάλιστα επεκτείνεται πλέον και στην Κίνα, βάζοντας στόχο τόσο τους πλούσιους Ασιάτες όσο και την πολυπληθή μεσαία τάξη.